احساس ذهنی بهزیستی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان

زمینه و هدف: سلامت به‌عنوان یکی از‌ متاپارادایم‌های اصلی نظریه‌های بهداشتی در ‌کنار مفاهیم انسان و محیط قرار دارد. سلامت دارای ابعاد عینی ‌و ‌ذهنی است که متأسفانه به بعد ‌ذهنی آن‌ کمتر توجه شده است. ‌مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان احساس‌ ذهنی بهزیستی و عوامل مرتبط با آن در‌ دانشجویان انجام گرفته‌است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است که روی 314 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان، که به‌صورت تصادفی طبقه‌‌ای انتخاب ‌‌شدند، انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ بهزیستی ذهنی است که خود دارای پرسشنامه‌ استاندارد رضایت‌ از ‌زندگی و مقیاس عاطفه مثبت‌ و ‌منفی است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS21 ستفاده گردید. یافته‌ها: میزان احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان در بعد شناختی بالا و در بعد عاطفی پایین می‌باشد و بین عاطفه مثبت با نیمسال‌تحصیلی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0>p). از طرف دیگر، بین عاطفه منفی و جنسیت و بین وضعیت تأهل و رضایت از زندگی نیز رابطه معناداری وجود دارد (05/0>p). نتیجه‌گیری: به‌طور کلی میزان احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان متوسط است. این در حالی است که احساس ذهنی بهزیستی مناسب در ابعاد شناختی و عاطفی برای نقش‌آفرینی آن‌ها ضرورتی انکارناپذیر است. بنابراین، توجه به ابعاد شناختی و عاطفی احساس ذهنی بهزیستی و عوامل مؤثر بر آن در این قشر مهم و آینده‌ساز از اهمیت شایانی برخوردار است.